ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Θάνος Γ. Παπαθανασόπουλος, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Επίτιμος Προϊστάμενος του Τμήματος Μελετών Μνημείων Προϊστορικής Περιόδου στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, Αναπληρωτής Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων έλαβε το πτυχίο Αρχιτεκτονικής από την École Spéciale d’ Arcitecture του Παρισιού και την άδεια επαγγέλματος (1977) από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Είναι επίσης Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κρήτης (2000).

Από το 1975 έως το 1977, ως φοιτητής, έλαβε μέρος στη μελέτη προστασίας του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος στις Βάσσες, έργο που συνέχισε και ως αρχιτέκτονας από το 1977. Από το 1980 έως το 1983 εργάστηκε στην Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, αντικείμενο της οποίας ήταν η μελέτη τμήματος του βόρειου τείχους της Ακρόπολης. Από το 1982 έως το 1985 υπηρέτησε ως τακτικό μέλος της Επιτροπής Συντήρησης του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνα, με αντικείμενο εργασίας την οργάνωση και εκτέλεση έργων υποδομής, καθώς και τον προγραμματισμό της αποκατάστασης του μνημείου. Από το 1982 έως το 1983 εργάστηκε στη μελέτη του φρουρίου του Νιόκαστρου στην Πύλο, στο πλαίσιο του προγράμματος αναστήλωσης καθώς και της χρήσης των χώρων του. Υπήρξε ερευνητής στο σχετικό έργο για το κτίριο των στρατώνων του Μαιζώνα. Η μελέτη του εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, υλοποιήθηκε και το κτίριο λειτουργεί από το 1986. Σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πύλου.

Από το 1984 έως το 1996 εργάστηκε στην Α’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού, με κύρια αρμοδιότητα τα μνημεία της Νότιας Πλαγιάς της Ακρόπολης. Από το 1984 έως το 1990, ως μέλος της Επιτροπής Συντήρησης του Θεάτρου του Διονύσου και των μνημείων της Νότιας Κλιτύος της Ακρόπολης, διετέλεσε και επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας για συνεχή έργα προστασίας και συντήρησης, καθώς και έργων υποδομής στον αρχαιολογικό χώρο. Από το 1986 έως το 1988, καθώς είχε χαθεί η συντριπτική πλειονότητα των εδωλίων και των βαθμίδων του κοίλου, εκπόνησε μελέτη για την αποκατάσταση της γεωμετρικής μορφής του , η οποία υλοποιήθηκε με εκτεταμένη «αποψίλωση» και αποκατάσταση των επιχώσεων, και των βαθμίδων, χρησιμοποιώντας αναστρέψιμες μεθόδους. Κατάρτισε σχέδιο μελέτης όλων των μνημείων στη Νότια Κλιτύ της Ακρόπολης, για την υλοποίηση έργων αναβάθμισης και βελτίωσης του αρχαιολογικού χώρου, με την κατασκευή, μεταξύ άλλων, νέας, καταλληλότερης, καγκελόφραξης, την εκτεταμένη «αποψίλωση» και τη δημιουργία προστατευτικού στεγάστρου για προστατεύσει τα αγάλματα, τις μαρμάρινες βάσεις και τις επιγραφές, πράγμα που έγινε γιατί στο νέο μουσείο της Ακρόπολης δεν προβλέφθηκε ειδικός χώρος γι’ αυτά. Το πρόγραμμα εγκρίθηκε από την Επιτροπή και στη συνέχεια εντάχθηκε στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, από τα οποία και χρηματοδοτήθηκε.

Στο πλαίσιο της έρευνάς του για τα αρχαία θέατρα και για τη διάδοση του ελληνισμού προς την Ανατολή, ασχολήθηκε με την επιστημονική τεκμηρίωση των βραβευμένων σειρών ταινιών «Λυκία» σε σκηνοθεσία Μαίρης Παπαλιού, και «Τα αρχαία ελληνικά θέατρα» σε σκηνοθεσία Μέμης Σπυράτου. Από το 1996 έως το 2013 εργάστηκε στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού στο Τμήμα Μελετών Μνημείων Προϊστορικής Περιόδου, του οποίου αργότερα έγινε Προϊστάμενος, και Αναπληρωτής Προϊστάμενος της Διεύθυνσης. Το 1998 διορίστηκε μέλος της Επιτροπής Αναστήλωσης των Μνημείων της Αρκαδίας, ως υπεύθυνος για την εκτέλεση έργου ανάδειξης του Ναού της Αθηνάς Αλέας στην Τεγέα.

Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και άρθρα, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι:

• -«Η Εκκλησία των Τριών Ιεραρχών στην Στεμνίτσα» Έκδοση Ε.Μ.Π. Εκκλησίες στην Ελλάδα μετά την Άλωση. τ. Α΄Αθήνα 1979.
• -«Θέατρο του Διονύσου: Η μορφή του κοίλου» Αναστήλωση Συντήρηση Προστασία Μνημείων και Συνόλων. Έκδοση ΥΠΠΟ, τ. Β΄1988.
• -«Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος Βασσών: ο ανθρώπινος παράγων κύριος λόγος καταστροφής του μνημείου» Αρχαιολογία 1988.
• -«Η Νότια Κλιτύς της Ακροπόλεως το Πνευματικό και Καλλιτεχνικό Κέντρο της Αρχαίας Αθήνας. Σήμερα τί;» Αρχαιολογία Ιούνιος 1994.
• -«Η αίσθηση της σπατάλης» (Σκέψεις και προτάσεις για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης.) Αρχαιολογία 1995.
• -Ein Hauch von Verschendung». Uberlegungen zu Standorf, Konzerpt und Bauplan des neuen Akropolis Museum in Athen» Antike Welt 1996.
• -Το Θέατρο του Διονύσου και τα μνημεία της Νότιας Κλιτύος της Ακροπόλεως εκδ. Καρδαμίτσα Αθήνα 1993.
• -The Theater of Dionysos and the monyments of the Southern Slope of Akropolis. Kardamitsa Athens 1996.
• -Πύλος-Πυλία Οδοιπορικό στον Χώρο και στον Χρόνο. Αθήνα Εκδ. Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων 2000.
• -Το Ωδείο του Περικλέους Μια νέα Θεώρηση του Μνημείου Διδακτορική Διατριβή. Φιλοσοφική Σχολή Κρήτης Ρέθυμνο 2000.
• -«Θολωτοί τάφοι στην επικράτεια του βασιλείου του Νέστορος»
• -«Προστασία και Ανάδειξη Θολωτών Τάφων στην Επικράτεια του Βασιλείου του Νέστορος», Πρακτικά Δ’ Τοπικού Συνεδρίου Μεσσηνιακών Σπουδών (Καλαμάτα 8-11 Οκτωβρίου 2010), σ. 13-48.
• -Αρχαιολογία Μάρτιος 2001.
• -«Το Παλαιόκαστρο στο Κορυφάσιο», Σχεδίασμα Μελέτης, Μεσσηνιακά Χρονικά Τόμος Γ΄. Αθήνα 2003-2007.
• -Το Τρόπαιο. Αθήνα 2003, εκδ. Ερμής.
• -Οι πλαγιές της Ακρόπολης, Επάλληλες ιστορίες, Κάκτος, Αθήνα 2011.
• -«Η αποκατάσταση του ναού της Αλέας Αθηνάς στην Τεγέα» (υπό εκτύ- πωση στα Πρακτικά του Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών, Τρίπολη 1-5 Οκτωβρίου 2013).
• -Σούνιο-Λαυρεωτική εκδ. Ηρόδοτος 2018
• -Κάποτε στον Μυστρά εκδ. Αρχείο 2021.